حالا دیگر سوژه نیست.حالا دیگر می تواند با آرامش بیشتری به کار خود ادامه دهد و مسیرش را پیش بگیرد.نیکبخت حالا دیگر در استقلال جا افتاده و اولین بازی 90دقیقه ای اش را هم پشت سر گذاشته.مصاحبه بلند او با دو خبرگزاری حاوی نکاتی بود که خواندنش خالی از لطف نیست.

جواب اعتماد قلعه نویی را می دهم

گذشته پر حاشیه ای داشتم و نمی خواهم به گذشته بازگردم. خاطرات خوبی از کل فوتبالم دارم ولی در این دوران سه سال فوتبالی که بازی نکردم خیلی اذیت شدم. اینها به اشتباهات خودم باز می گردد و دیگر دوست ندارم آن سه سال که مثل من فکر می کردم همیشه این جوانی می ماند و احترام ها سرجایش است اما حالا به این نتیجه رسیده ام که اگر در فوتبال نباشی فراموش می شوی و رویت حساب نمی کنند. این مسائل به عینه برایم ثابت شد و کسانی که ادعا می کردند رفیق ما هستند رفتند و پشت سرشان را نگاه نکردند اما کسانی که فکرش را نمی کردیم مثل کوه پشت من ایستادند. تازه فهمیده ام دوست و دشمن کیست.کابوس بود تکرار شود. خیلی ها کمک کردند. شاید اگر بخواهم نامی ببرم خیلی ها از قلم می افتند. خیلی ها دوست داشتند من برگردم و قابلیت های فنی ام را نشان دهم. جا دارد از حبیب کاشانی و امیر قلعه نویی نام ببرم که خیلی دنبال کارهایم بودند. قلعه نویی سال گذشته خیلی به دنبال کارهایم افتاد تا حکمم را درست کند. مطمئن باشید اگر قلعه نویی به من اعتقاد نداشت - او حتی با پدرش هم رودربایستی نمی کند-  به همین دلیل به دنبال کار من نمی افتاد. قلعه نویی لطف کرد و امسال جواب اعتماد او را می دهم.

دو اشتباهی که زندگیم را عقب انداخت

دو اشتباه داشتم که زندگی ورزشیم را عقب انداخت.یکی نرفتنم به جام جهانی بود و دومی لجبازی کردن با خودم که بخواهم تیمم را عوض کنم. آن زمان خیلی زود حرفها رویم اثر می گذاشت و به من برمی خورد. به خاطر حرف هایی که مدیرعامل وقت استقلال انجام داد و به خاطر غرورم کاپیتانی و عقبه ام در این تیم را از دست دادم. بازهم می گویم نمی خواهم به گذشته بازگردم اما این اشتباهات من را کلی از فوتبال عقب انداخت.

بر سر انتقالم به اسپانیا شاید آن زمان فقط به پول فکر می کردم ولی آقای مدیرعامل آن زمان به من گفت که برای سه سال انتقالت 80 درصد من می گیرم و 20 درصد را خودت باید بگیری. حتی بعد از آن می توانستم به ترکیه بروم ولی مدیرعامل بعدی استقلال هم طوری با من برخورد کرد که قید آن پیشنهاد را هم زدم. روی غرور و جوانی لگد به بخت خودم زدم در حالی که می توانستم در بهترین تیم های دنیا بازی کنم.

فنرباغچه یکی از تیم هایی بود که حضورم در این تیم صد درصد شده بود. کخ و دام به من اعتقاد داشتند و با یک جلسه تمرین به ارنج اصلی تیم فنرباغچه رفته بودم. باور نمی کنید هر چه به آن روزها فکر می کنم بیشتر پیر می شوم. الان هم شرایطی برایم به وجود آمده انگار تازه به دنیا آمدم. در تیم به این بزرگی مثل استقلال هر کسی انگیزه ای دارد اما انگیزه من چندین برابر است. امسال باید پرچم خیلی ها را بالا ببرم.

هواداران استقلال کمکم کردند

جا دارد از همه هواداران تشکر کنم که استقبال خوبی از من داشتند و در اولین بازی کلی از من حمایت کردند. اول فصل هم دیدید که در تمرینات چگونه من را پذیرفتند.  باید این را بگویم که بدترین از این ها را دیده ام. شاید عده ای هم ناراحت باشند اما وقتی ناراحتی خود را بروز می دهند مشخص است که من را از خانواده استقلال می دادند. اگر از این همه آدمی که از من حمایت کردند 4 نفر مخالف داخلشان نباشد دیگر فوتبال فوتبال نیست. من همه آدم ها را روی دیده منت می پذیرم و تلاش می کنم که دل آنها را به دست بیاورم. من به استقلالی بازگشتم که در این تیم دنده، بینی و سرم را دادم. گل هایی برای این تیم زدم که هیچ وقت از یادم نمی رود. بهترین گلم را هم به الاتحاد زدم. هر کسی می گوید نیکبخت، یاد آن بازی می افتد.

فکری با کشیده به بازی برم گرداند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: